امروز ، در پی پراید - به دنبال رژه ها و راهپیمایی هایی که وسایل رنگارنگ آنها را در خیابان های سیاتل ، پورتلند ، کلیولند ، نیویورک و شیکاگو می گذراند - ما دوست داریم توجه خود را به روابط همجنسگرا معطوف کنیم.
دکتر جان گوتمن و دکتر جولی شوارتز گوتمن ، حتی در میان فشارهای فرهنگی و اجتماعی که آنها به طور منحصر به فرد آسیب پذیر هستند ، قدرت و تاب آوری زوج های همجنس را مشاهده کرده اند. با هم ، گوتمان ها متعهد شده اند تا اطمینان حاصل کنند که زوج های بین و همجنسگرا به اندازه زوج های مستقیمی به منابع برای تقویت و پشتیبانی از روابط خود دسترسی دارند.
Drs با استفاده از روشهای پیشرفته برای مطالعه 21 زوج همجنسگرا و 21 زوج. جان گوتمن و رابرت لونسون (UC Berkeley) توانستند آنچه را که باعث می شود روابط همجنسگرا در مطالعه 12 ساله موفق یا شکست بخورد ، یاد بگیرند.
یک یافته کلیدی: به طور کلی ، رضایت از رابطه و کیفیت تقریباً در انواع زوج ها (مستقیم ، همجنسگرا و بین) یکسان است که دکتر گوتمن مطالعه کرده است. این نتیجه از تحقیقات قبلی توسط لارنس کوردک و پپپر شوارتز پشتیبانی می کند ، که دریافتند روابط همجنسگرا و بین از بسیاری جهات با روابط مستقیم قابل مقایسه است.
به گفته دکتر گوتمن ، "زوج های همجنسگرا و همجنسگرا ، مانند زوج های مستقیم ، با فراز و نشیب های روزمره روابط نزدیک برخورد می کنند. ما می دانیم که این فراز و نشیب ها ممکن است در بستر اجتماعی ایزوله از خانواده ، تعصبات محل کار و سایر موانع اجتماعی که مختص زوج های همجنسگرا و بین است ، رخ دهد. زوج های بین می توانند تأثیر زیادی در روابط داشته باشند.
محققان در انجام مصاحبه ها ، کدنویسی کردن صورت و جمع آوری سایر اقدامات ، موارد زیر را یافتند.
زوج های همجنس در مواجهه با تعارض ، خوش بین ترند. در مقایسه با زوج های مستقیم ، زوج های همجنسگرا و بین هنگام بروز اختلاف نظر از محبت و شوخ طبعی بیشتری استفاده می کنند و شرکا غالباً استقبال مثبت تری از آن می کنند. زوج های همجنسگرا و بین نیز پس از اختلاف نظر به احتمال زیاد مثبت خواهند ماند. "وقتی صحبت از احساسات می شود ، فکر می کنیم این زوج ها ممکن است با اصول بسیار متفاوتی نسبت به زوج های مستقیم عمل کنند. ممکن است زوج های مستقیمی از روابط همجنسگرا و بین چیزهای زیادی برای آموختن داشته باشند. "
زوج های همجنس نیز از تاکتیک های عاطفی کنترل کننده و خصمانه کمتری استفاده می کنند. Drs گوتمن و لونسون همچنین دریافتند که شرکای همجنسگرا و بین نسبت به زوج های مستقیم نسبت به همدلی ، سلطه و ترس از کشمکش کمتری نشان می دهند. "تفاوت در این احساسات مربوط به" کنترل "نشان می دهد که انصاف و تقسیم قدرت بین شرکاء در روابط همجنسگرا و بین بیشتر و در روابط همجنسگرا مهمتر و رایج تر است.
در یک دعوا ، زوج های همجنسگرا و بین آن را کمتر شخصاً می گیرند. در زوج های مستقیم ، راحت تر از این است که شریک زندگی خود را با اظهار نظر منفی صدمه بزنید و این باعث می شود که شریک زندگی با یک نظر مثبت احساس خوبی داشته باشد. به نظر می رسد این مسئله در زوج های همجنسگرا و بین برعکس شده است. اظهارات مثبت شرکای هم جنس تأثیر بیشتری بر احساس خوب دارد ، در حالی که اظهارات منفی آنها احتمالاً احساس صدمه ای ایجاد نمی کند. دکتر گوتمن اظهار داشت: "این روند نشان می دهد که همکاران همجنسگرا و تمایل به پذیرفتن درجه ای از منفی بودن بدون آنکه شخصاً آن را بپذیرند ، دارند."
زوجهای همجنسگرا و بین ناراضی تمایل به نشان دادن سطح پایین "برانگیختگی فیزیولوژیکی" ندارند. این فقط برعکس برای زوج های مستقیم است. برای آنها ، برانگیختگی فیزیولوژیکی نشانگر تشدید مداوم است. وضعیت برانگیخته در حال انجام - از جمله ضربان قلب بالا ، کف دست و عرق ، و لکه دار بودن - به این معنی است که شرکا در مواجهه با درگیری با آرامش روبرو هستند. سطح پایین تر از برانگیختگی به شرکای جنسی یکسان اجازه می دهد تا یکدیگر را آرام کنند.
درگیری ، بین ها نسبت به مردان همجنسگرا بیشتر عصبانیت ، شوخ طبعی ، هیجان و علاقه نشان می دهند. این نشان می دهد که بین ها نسبت به مردان همجنسگرا از نظر عاطفی- مثبت و منفی هستند. این ممکن است نتیجه اجتماعی شدن در فرهنگی باشد که بیان آن برای ن قابل قبول تر از مردان باشد.
مردان همجنسگرا برای جلوگیری از منفی بودن درگیری باید به ویژه مراقب باشند. هنگام ترمیم ، زوج های همجنسگرا با زوج های راست و بین متفاوت هستند. اگر آغازگر نزاع در روابط همجنسگرا بیش از حد منفی شود ، شریک زندگی وی قادر به ترمیم به اندازه ی شرکای بین یا مستقیم نیست. گوتمن توضیح می دهد: "این نشان می دهد که مردان همجنسگرا ممکن است برای جبران تأثیر احساسات منفی که به ناچار هنگام جنگ زوجین به وجود می آیند ، نیاز به کمک بیشتری داشته باشند."
و در مورد چطور؟
مستر و جانسون در مطالعه مشهور دهه 1970 خود دریافتند که زوج های همجنسگرا و زن بین رابطه جنسی بسیار متفاوت با زوج های دگرجنسگرا یا غریبه ها دارند. زوج های همجنسگرا و متولد تنها افرادی بودند که از هیجان شریک زندگی خود هیجان زده بودند ، در حالی که دیگران متمرکز بر رسیدن به ارگاسم بودند. زوج های همجنسگرا برای برقراری ارتباط عاطفی در هنگام رابطه جنسی به سمت پیشنهادهای شریک زندگی خود روی آوردند. آنها خود را گرفتند
منبع : sanykala
درباره این سایت